در برابر خدا:از تنگناي محبس تاريکياز منجلاب تير? اين دنيابانگ پر از نياز مرا بشنوآه، اي خداي قادر بي همتا يکدم ز گرد پيکر من بشکافبشکاف اين حجاب سياهي راشايد درون سين? من بينياين مايه گناه و تباهي هرا دل نيست اين دلي که به من داديدر خون طپيده، آه، رهايش کنيا خالي از هوي و هوس دارشيا پاي بند مهر و وفايش کن تنها تو آگهي و تو مي دانياسرار آن خطاي نخستين راتنها تو قادري که ببخشائيبر روح من، صفاي نخستين را آه، اي خدا چگونه ترا گويمکز جسم خويش خسته و بيزارمهر شب بر آستان جلال توگوئي اميد جسم دگر دارم از ديدگان روشن من بستانشوق بسوي غير دويدن رالطفي کن اي خدا و بياموزشاز برق چشم غير رميدن را عشقي به من بده که مرا سازدهمچون فرشتگان بهشت توياري بمن بده که در او بينميک گوشه از صفاي سرشت تو يکشب ز لوح خاطر من بزدايتصور عشق و نقش فريبش راخواهم به انتقام جفاکاريدر عشق تازه فتح رقيبش را آه اي خدا که دست توانايتبنيان نهاده عالم هستي رابنماي روي و از دل من بستانشوق گناه و نقش پرستي را راضي مشو که بند? ناچيزيعاصي شود بغير تو روي آردراضي مشو که سيل سرکشش رادر پاي جام باده فرو بارد از تنگناي محبس تاريکياز منجلاب تير? اين دنيابانگ پر از نياز مرا بشنوآه، اي خداي قادر بي همتا